Doorbreek je patroon van 'people pleasen': vind je eigen stemIn de drukte van het leven kunnen we soms verstrikt raken in gewoontes die ons welzijn ondermijnen.Een van deze gewoonten is het patroon van people pleasen, ook wel bekend als de "fawn response". Fawning is één van de stressmechanismen waarbij we onze eigen behoeften opofferen om anderen tevreden te stellen, vaak ten koste van onze eigen gezondheid en geluk. Het is een vorm van coping, een overlevingsmechanisme, waarbij we in stress conflicten vermijden en onszelf compleet wegcijferen door te pleasen. Op de korte termijn kan pleasen ruzies voorkomen en een gevoel van veiligheid creëren, maar op de lange termijn kan het zeer negatieve gevolgen hebben voor je geestelijke gezondheid. Ik weet uit persoonlijke ervaring hoe verwoestend dit patroon kan zijn. Jarenlang worstelde ik met somatische symptomen zoals een keelpijn en tandenknarsen in mijn slaap, zonder te begrijpen waar ze vandaan kwamen. Pas toen ik ontdekte dat deze symptomen verband hielden met mijn neiging om anderen te pleasen, begon ik te begrijpen hoe diep geworteld dit patroon was in mijn leven. De strakke kaak, de droge mond, de vermoeidheid - het waren allemaal signalen van mijn zenuwstelsel dat schreeuwde om aandacht. Misschien heb je ook wel eens gemerkt dat je jezelf verliest in het constant voldoen aan de verwachtingen van anderen, ten koste van je eigen welzijn. Misschien voel je je vaak uitgeput, prikkelbaar of ongemotiveerd, zonder echt te begrijpen waarom. Wat zijn gevolgen van please-gedrag
Waarom vertonen we please-gedrag?Please-gedrag komt voort uit de behoefte aan goedkeuring, waardering en het vermijden van conflicten. Het kan een bewuste keuze zijn, maar vaak is het een patroon dat we onbewust hebben ontwikkeld, vaak al in onze jeugd, waarbij we hebben geleerd dat het belangrijker is om anderen te plezieren dan om voor onszelf op te komen. In het diepste van ons wezen verlangen we naar verbinding, naar een gevoel van thuiskomen, naar het gevoel dat we er echt toe doen. Maar hoe ironisch is het dat dit verlangen naar verbondenheid begint met iets dat zo binnenin onszelf ligt: zelfacceptatie. "De waarheid is: erbij horen begint met zelfacceptatie. Je niveau van erbij horen kan in feite nooit groter zijn dan je niveau van zelfacceptatie, want geloven dat je genoeg bent is wat je de moed geeft om authentiek, kwetsbaar en onvolmaakt te zijn." Brene Brown Brene Brown raakt de kern van de waarheid wanneer ze zegt: "Belonging starts with self-acceptance." Dit is waar het allemaal begint. Want laten we eerlijk zijn, je gevoel van ergens bij horen kan nooit groter zijn dan je eigen gevoel van zelfacceptatie. Het is dit geloof dat je genoeg bent, wat je de moed geeft om authentiek te zijn, kwetsbaar te durven zijn en imperfect te mogen zijn. Maar hoe vaak laten we ons leiden door de verwachtingen van anderen, zelfs als dat ten koste gaat van onze eigen gezondheid en geluk? Hoe vaak vinden we onszelf verstrikt in het web van people pleasing, waarbij we onze eigen behoeften opofferen om anderen te behagen? Ik ken dit gevecht maar al te goed, want jarenlang heb ik geworsteld met het verlangen naar goedkeuring en het vermijden van conflicten. Maar deze zogenaamde coping mechanismen leidden alleen maar tot innerlijke conflicten en een gevoel van leegte. Voor lange tijd was ik de queen van de ja's. Verzoeken van vrienden? Familieverplichtingen? Eisen op het werk? Noem maar op, ik pakte het aan met een glimlach en een houding van "ik kan het wel". Natuurlijk, kreunde mijn lichaam, voelde ik me innerlijk gespannen en geraakte ik de connectie met mijn eigen verlangens kwijt. Toen drong het tot me door: elk "ja" is een "nee" tegen iets anders. Mijn gezondheid, mijn passies, mijn tijd - alles werd geofferd op het altaar van de constante instemming. Toen heb ik de neen-revolutie omarmd. En het is niets minder dan bevrijdend geweest. Het gaat er niet om dat je overal "nee" tegen zegt (hoewel een ferme "nee" af en toe pure zelfzorg is). Het gaat erom "nee" te zeggen tegen de dingen die je niet blij maken, tegen de dingen die je uitgeput en haatdragend achterlaten. Het gaat over "nee" zeggen om jezelf vrij te maken om "ja" te zeggen tegen wat echt belangrijk is: je welzijn, je dromen, je geluk. Dus ik daag je uit: word nieuwsgierig naar "nee". Probeer het te gebruiken als het "ja" verplicht voelt, niet versterkend. Merk op hoe het voelt - die lichtere stap, die innerlijke ruimte plotseling geopend. Schrijf het op, geniet ervan en wees getuige van de magie van het prioriteit geven aan je eigen vreugde. Onthoud dat "nee" geen afwijzing is, maar een heroriëntatie. Het is de sleutel tot een leven vol intentie, met momenten die je ziel echt voeden. Ga nu en zeg "nee" met trots. Jouw geluk verdient het! "Nee' zeggen tegen datgene wat ons niet dient, opent de deur naar wat ons werkelijk inspireert." Michelle ObamaVijf tips om je eigen stem te vinden en te leren luisteren naar je innerlijke kompas.
Het gaat erom keuzes te maken die in lijn zijn met je eigen waarden en behoeften, zelfs als dat betekent dat je soms buiten de gebaande paden moet treden. Dan kun je grenzen stellen, je behoeften aangeven, je authentieke waarheid leven in relaties, assertief zijn en je stem vinden. Als coach kan ik je helpen bij het doorbreken van de patronen die je als pleaser belemmeren en je leren hoe je krachtig "ja" kunt zeggen tegen jezelf en voor jezelf kunt zorgen. Samen zullen we ontdekken hoe we onze eigen grenzen kunnen respecteren zonder anderen te kwetsen, en hoe we een evenwicht kunnen vinden tussen zorgzaamheid voor anderen en zelfzorg. Ben je klaar om de eerste stap te zetten naar een leven waarin jouw behoeften er ook toe doen? 'Nee' zeggen tegen anderen is 'ja' zeggen tegen jezelf." Paulo Coelho warme groet, IsabelComments are closed.
|
Archieven
September 2024
Categorieën
All
|